Minirecenzje #4 „Przegląd Końca Świata. Blackout” — Mira Grant, „Wyspa na prerii” — Wojciech Cejrowski

Dawno już nie było takiego postu, więc pomyślałam, że warto ponownie skorzystać z tej formuły. Miłego czytania. :)

źrodło

Tytuł: Przegląd Końca Świata. Blackout
Tytuł oryginalny: Blackout
Autor: Mira Grant
Tłumaczenie: Agnieszka Brodzik
Seria: Przegląd Końca Świata; tom: 3
Wydawnictwo: SQN
Liczba stron: 508
Moja ocena: 9/10

Nie mogło być inaczej; skoro wcześniejsze tomy Przeglądu Końca Świata znalazły się w minirecenzjach, to i ostatni się tu ukazuje. Blackout sporo musiało się naczekać, zanim po niego sięgnęłam. Chyba była to podświadoma próba przedłużenia przygody z trylogią, czemu się zresztą nie dziwię — teraz, już „po”, wiem, że będę za nią strasznie tęsknić.

Deadline (a zwłaszcza końcówka!) przyniosło ogrom pytań, więc zastanawiałam się, jak Mira Grant zamierza zatrzymać tę szaloną karuzelę. Ona miała jednak inne plany: jeszcze bardziej ją rozpędziła. Blogerzy jak zwykle wciskają się tam, gdzie nie trzeba w poszukiwaniu prawdy i sprawiedliwości. Mamy groźby śmierci, wspaniałą, niewymuszoną ironię i — jakżeby inaczej — zgraję zombie. Zżyłam się z bohaterami, ale po wcześniejszych częściach domyśliłam się, że walka niesie za sobą ofiary… a nie jest to powieść przedstawiająca cukierkową wizję. Autorka zrzuciła na nas kilka bomb, dosłownie i w przenośni. Krótko mówiąc: Blackout trzyma poziom, a cały cykl przyciąga stylem, atmosferą i nietuzinkowym podejściem do tematu. Gorąco polecam!

Ciekawostka: jeszcze zanim przeczytałam Feed, natknęłam się na dużego spoilera do serii. Później jednak uznałam, że… to przecież wcale nie był spoiler i szybko o tym zapomniałam. Dopiero przy okazji trzeciej części pojęłam jego wagę i to, że wcześniej go nie zrozumiałam, że dotyczył czegoś innego. Jeśli chodzi o to, czego właściwie dotyczył, to paradoksalnie i tak się tego domyślałam. Mam nadzieję, że napisałam to zrozumiale... :)

1. Feed | 2. Deadline | 3. Blackout

źródło

Tytuł: Wyspa na prerii

Autor: Wojciech Cejrowski

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Liczba stron: 295

Moja ocena: 9/10

Kolejna książka Cejrowskiego i kolejny raz jestem w niebie. Tym razem nie jest o Indianach, a o Dzikim Zachodzie, o równie chyba odległej od naszego życia co dżungla prerii. Chociaż po lekturze nie jest już taka odległa… Autor daje nam szansę, by razem z nim posiedzieć na porczu, powypatrywać kojotów i uprawiać nicnierobienie. Brzmi nudno? Nic bardziej mylnego. To niesamowite, jak ten „Człowiek z niewymawialnym imieniem” tworzy w swoich książkach klimat, jak potrafi oddziałać na zmysły czytelnika, a robi to z lekkością i w niepowtarzalnym stylu. Wyspa na prerii nie jest wyjątkiem i również jest bogata w humor i ciekawostki, ale przede wszystkim opowiada zajmujące historie, o których można czytać, i czytać, i czytać…

Zwykle raczej o tym nie wspominam, ale muszę też pochwalić oprawę graficzną oraz zdjęcia, które są po prostu piękne. Podsumowując, książka jest zdecydowanie warta polecenia, jeśli tylko macie odwagę przenieść się — choćby na chwilę — do dzikiego świata prerii. Jiiii-ha!

Wyzwania:
– Mini maratony czytelnicze
– Czytam fantastykę
– Czytam opasłe tomiska